فارست گامپ؛ من آدم باهوشی نیستم، اما میدونم عشق چیه!

فارست گامپ، Forrest Gump آی کیو پایینی داره! ولی با قلب صمیمانه و روح خالصش همیشه تو زندگیش مسيری مستقيم رو طی میکنه. او در کودکی با سرنوشتش درگیره، ولی همیشه این جمله مادرشو در خاطر داره: «با خودت صادق باش». از کاخ سفید گرفته تا حضور در جنگ ویتنام. زندگی جذاب فارست گامپ، اونو به هر جایی سوق میده.

در داستان جالب فیلم فارست گامپ، مفاهیم عمیق انسانی نهفته، به طوری که بعد پایان فیلم، تماشاگر به خودش میگه:
«برای رسیدن به مرزهای عشق و امید، هوش نیاز نیس، فقط باید با قلبی عاشقانه به سمتش بدوی» بریم ببینیم این فیلم چه حرفایی برای گفتن داره.

مشخصات فیلم فارست گامپ

• نام اثر: فارست گامپ (Forrest Gump)
• زمان اولین اکران: 30 سپتامبر 1994
• ساخت کشور: آمریکا
• بازیگران: تام هنکس، سالی فیلد، گری سینایس، رابین رایت
• کارگردان: رابرت زمکیس
• استودیو: پارامونت پیکچرز
• ژانر: درام
• موضوع: خانوادگی و توسعه فردی
• مدت زمان: 135 دقیقه
• درجه ‌بندی فیلم: درجه PG-13 (برای بچه های زیر ۱۳ سال نامناسبه)
• جوایز: شش جایزه اسکار (بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلم‌ نامهٔ اقتباسی، بهترین بازیگر نقش اول مرد، بهترین تدوین فیلم، بهترین جلوه‌ های ویژه)

داستان فیلم فارست گامپ چیه؟

فیلم فارست گامپ در سال 1994 اکران شد که 30 سال از زندگی یه مرد با معلولیت ذهنی (به اندازه کم) رو بین دهه 1950 تا اوایل دهه 1980 نشون میده. فیلم با فارست گامپ (تام هنکس) که روی یه نیمکت در ساوانای جورجیا نشسته، افتتاح میشه و داستان زندگی اونو برای مخاطب روایت میکنه. طرح اصلی فیلم در یک سری فِلاش بَک به عقب تعریف میشه. در کودکی، فارست با مادر مجردش (سالی فیلد) در گرین وایتِ آلباما زندگی میکنه. ضریب هوشی فارست جوان 75 هستش و کفش های ارتوپدی به پا داره، اما مادرش اونو طوری بزرگ کرده تا باور کنه با هیچکسِ دیگه ای فرقی نداره.

فیلم Forrest Gump

در اولین روز حضورش در اتوبوس مدرسه، دختر كوچكی به نام جِنی (رابین رایت) تنها كودكی است كه به گامپ اجازه میده در کنارش بشینه. یک روز وقتی فارست توسط قلدرهای محله تعقیب میشه، او شروع به دویدن میکنه تا کفش های ارتوپدیش پاره میشه، در این حالت میفهمه که میتونه از پاهاش به خوبی استفاده کنه. این توانایی باعث میشه او در دبیرستان به تیم فوتبال ملحق بشه و به همین دلیل میتونه بورسیه دانشگاه آلاباما رو تو این رشته ورزشی کسب کنه. او کم کم بزرگ میشه و به یه مرد ساده و بی پروا تبدیل میشه.

گامپ سپس به ارتش ایالات متحده میپیونده و به ویتنام اعزام میشه. او در این زمان با شخصی به نام «بوبا» رفیق میشه که گامپ رو متقاعد میکنه که بعد از جنگ به همراه ستوان دن تیلور (گری سینیز)، روی یه قایق میگو با هم کار کنن. با این حال، بوبا کشته میشه و گامپ ستوان دن تیلور رو که در نبرد هر دو تاپاشو از دست داده، نجات میده. بعد از جنگ به گامپ مدال افتخار تعلق میدن.

تنیس روی میز با دست چلاق!

جنگ تموم میشه و فارست در بیمارستان در حال بهبودیه، یکدفعه متوجه میشه که چقدر میتونه تنیس روی میز (پینگ پنگ) رو خوب بازی میکنه. او سپس قهرمان تنیس روی میز چینی ها را شکست میده و به خاطر همین مهارتش به سرعت مشهور میشه. گامپ بعد از این جریانا، در یه تظاهرات ضد جنگ، با ستوان دن تیلور که به الكل اعتیاد پیدا کرده روبرو میشه. در همین حال، جنی محبوبش (رابین رایت) رو هم میبینه كه شیوه زندگیش شبیه هیپی هاش.

خرید یه قایق میگو!

گامپ بعداً به آلاباما برمیگرده و یه قایق میگو رو میخره. ستوان دن تیلور با تأسیس یه شرکت به نام «بوبا گامپ» موفقش میشه فارست رو هم به کارش دعوت کنه. ستوان دن تیلور بعدش در کمپانی اَپل سرمایه گذاری میکنه و هر دوشون مردانی ثروتمند میشن. بعد از اینکه جنی پیشنهاد ازدواج ازدواج با فارست رو رد میکنه، گامپ سه و نیم سال دیگه رو قبل از بازگشت به خانه در سراسر کشور به سیاحت میپردازه.

جنی سپس گامپ را به فرزندشان معرفی میکنه. گامپ و جنی اندکی قبل از مرگ جنی در اثر ابتلا به هپاتیت C با یکدیگر ازدواج میکنن. در طول این فیلم، فارست گامپ درگیر رویدادهای مهم متعددی در تاریخ آمریکا میشه که در آن دوره اتفاق افتاده (دقیقاً مطابق با رویدادهای تاریخیه).

بررسی و نقد فیلم فارست گامپ؛ خوردن آب نبات نعناعی در بعد از ظهر گرم تابستان

فارست گامپ براساس رمانی به همین نام در 1986 توسط «وینستون گرون» ساخته‌شده. روحیه‌ی گرم و طنز فیلم باعث‌شده هنوز بعد طی نزدیک به 25 سال هنز اثری محبوب باشه، گرچه منتقدان فیلم رو کلیشه ای میدونن. تام هنکس به دلیل بازی در این فیلم، دومین اسکار بهترین بازیگر نقش اول رو به دست اورده.

سفر جذاب یه پسر ساده در طی سه‌دهه‌ از تاریخ پُرتلاطم و مدرن آمریکا، داستانی اصیل را به وجودآورده. این پتانسیل شگفت انگیز نه تنها در خدمته فیلمه، بلکه هنر رابرت زمکیس در ارائه جلوه های ویژه مبتکرانه، گاه از قضاوت روایت او فراتر میره. هنوز هم فارست گامپ، بهترین اثر زمکیس تا به امروزه، و هرچند به شدت از نقص های دراماتیک ضربه میخوره، اما کمتر کسی هست که ماهیت عمیق فیلم با جذابیت بازی تام هنکس رو انکار کنه.

Forrest Gump احمق چهره‌های معروف رو سرکار میذاره!

از جان کندی تا اِلویس پریسلی، از ریچارد نیکسون تا جان لنون، گامپ با بسیاری از چهره های سیاسی و فرهنگی روبرو‌میشه که او علی رغم خودش از اونها تأثیرگرفته. از طریق جنگ ویتنام، رسوایی واترگیت، مبارزه طبقاتی، تظاهرات، حقوق آمریکایی – آفریقایی ها و ظهور بیماری ایدز، زمان زندگی فارست با تنش های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی بزرگی همراه بود، که در آن او تقریباً به طور اتفاقی نقش مهمی در همه اونا ایفا کرد و به یه ضد قهرمان تبدیل شد.

در دهه‌ی 60 و 70، هیچ موضوعی بیشتر آگاهی و آشفتگی ملی رو نسبت به جنگ ویتنام و کسانی که برای جنگ به خارج از کشور اعزام‌شدن رو ملتهب‌نمیکنه. فارست همانطور که انتظار میره، درباره زمانی که در جنگ بودش، دیدگاه واحدی داره: «ما زیاد پیاده روی میکردیم و همیشه به دنبال یه پسر به نام چارلی میگشتیم». این جمله طنزی ضد جنگ داره، دنبال چارلی گشتن به معنای بیهوده بودن جنگ و به دست نیاوردن هیچ چیزه.

فارست گامپ پیام های مختلفی داره که تک به تک به اونا پرداخته‌میشه. فیلم مکرراً این موضوعی رو تکرار میکنه که زندگی رو نباید رها کرد! چرا وقتی نمیدونین چه چیزی در آینده اتفاق میافته، تسلیم میشین؟ فیلم تقابل زندگی فارست با زندگی افراد پیرامونش و نشان‌دادن چگونگی گذر زمان،
آرامش بخش‌ترین احساسات رو حتی در خصمانه ترین دلها قرار میده. به‌طورکلی، این فیلم اثری شگفت‌انگیزه، مانند خوردن‌آب نبات نعناعی در بعد از ظهر گرم تابستان!

برای مشاهده‌ی فیلم بروس توانا و نقد و بررسی آن کلیک کنید.

پرسش و پاسخ

فیم فارست گامپ در مورد چیه؟

این فیلم در مورد یه پسر با آی کیو پایینه که به طرز باورنکردنی تو زندگیش اتفاقات جالبی میفته.

تو فیلم فارست گامپ کیا بازی کردن؟

تام هنکس بزرگترین ستاره فیلمه. او برای بازی در این اثر جایزه اسکار سال 1994 رو دریافت کرد.

فیلم فارست گامپ رو کی ساخته؟

این اثر ساخت رابرت زمکیس هستش. او همچنین کارگردان آثار شاخص دیگری همچون سفر به آیندس.

زندگی مثل یه جعبه شکلاتِ!

مادر من همیشه میگفت زندگی مثل یه جعبه شکلات میمونه. شما هرگز نمیدونین چه چیزی به دست میارین. این عبارت مقدماتی فیلم هنوز هم در ذهن چندین نسل از جامعه آمریکا باقی‌مونده و فارست گامپ رو که توسط تام هنکس جوان بازی‌میشه رو در لیست گرامی‌ترین شخصیت های سینمای آمریکا قرارداده.

در طول سی سال آینده، فارست گامپ به یه ستاره فوتبال، یه قهرمان جنگ، یه تاجر موفق و یه نماد مردمی تبدیل شه. با این وجود، یه عنصر تعیین کننده در زندگیش وجود داره: «عشق او به جنی». مهم نیس که چه کاری انجام میده یا در کجای زندگی قرار داره، او هرگز از افکارش دور نمیشه.

اگرچه فارست کمی کند ذهنه (ضریب هوشی اون 75 هستش، پنج تا کمتر از چیزی که بهش ذهن متوسط میگن)، اما به نظر نمیرسه اختلال ذهنی او، هم مادرش و هم بهترین دوستش یعنی جنی کوران رو آزار بده. در حقیقت، ساده لوحی فارست که از طریق درک محدودی از دنیای پیرامونش حاصل میشه، به او چشم انداز منحصر به فرد و مثبتی از زندگی رو میبخشه.

فیلم فارست گامپ میتونه انرژی شما رو از دوباره افزایش بده و چشم اندازتون به زندگی رو تازه کنه. فارست فردی احساساتی، پرشور و جادویه که همرو به شوق میاره. برای کسانی که احساس میکنن فیلم یه داستان آموزنده آبکی داره، باید بگم که تماشای این اثر مانند سفری لذت بخش به دل ساده ترین احساسات انسانیه.

سه عنصر اصلی یعنی خوش بینی، طراوت و صداقت عاطفی، باعث میشه که فیلم فارست گامپ بالاتر از میانگین آثار درام یعنی «داستان زندگی» قرار بگیره. این فیلم یه بیوگرافی تمامو کماله! گرچه برخی صحنه های فیلم میتونه اشک مخاطب را جاری کنه، اما لحظاتی وجود داره که به یکباره فارست گامپ لحظاتی از طنز رو در سراسر فیلم پخش میکنه.

موسیقی متن فارست گامپ

موسیقی متن فیلم forrest gump بسیار متنوعس و اغلب توانسته در نمایش ماهیت اثر به خوبی عمل کنه. سکانس هایی وجود دارن که از موسیقی های دیگر آثار الهام گرفه شده؛ اما به طور کلی موسیقی متن میتونست کمی تداعی کننده لحظات مختلف فیلم باشه که تاحدودی اینطور نیست.

فارست گامپ در شمایل یه احمق مقدس

در ادبیات معنوی یکه سنت طولانی و جذاب به نام احمق مقدس وجود داره. این افراد از دستورات قلب پیروی میکنن و غالباً میتونن کارهای بزرگی رو از روی رحمت و شفقت انجام بدن. خصوصیات اصلی اونا از خودگذشتگی عاری از جنون عقل و عظمت خوشآیند نفس است. احمقان مقدس هیچ توجهی به دنبال کردن مسائل دنیوی، وضعیت و موفقیت اقتصادی ندارن. به همین دلیله که آنها معمولاً دیوانه تلقی میشن و مجبور به زندگی به عنوان بیگانه های تنها هستن.

عشق جدا ناپذیر فارست به جنی، وقتی مدیران مدرسه او رو از ورود به مدرسه منع میکنن، برای اولین بار با او روبرو میشه. این دختر در طول زندگیش دچار نوعی خود تخریبی وحشتناکیه که بدترین اون زیاده های در مصرف مواد مخدر بوده. گامپ در طول سال ها با او صادقانه رفتار کرد، تا زمانی که جنی به او بهترین هدیه یعنی فرزندش رو به ارمغان اورد.

فارست گامپ یه تمثیل جذاب و خلاقانه درباره یه احمق مقدس امروزیه. احمقان، کسانی هستن که عشق، فداکاری و لذت در زندگی را درک میکنن و عمیقاً افرادی بی آزار هستن. ما به معنای واقعی خوشبخت هستیم که در صفحه نمایش میتونیم یکی از این احمقهای مقدس رو ببینیم. به طور کلی، فارست گامپ بسیاری از ما رو ترغیب میکنه تا جنبه های احمقانهِ مقدس درونمون رو تقویت کنیم تا جامعه ساده و در عین حال امیدوار داشته باشیم.

درباره بازیگران فیلم فارست گامپ

تام هنکس در سال 1993 جایزه‌ی اسکار رو برای فیلم فیلادلفیا رو برده‌میشه، ولی عملکردش در فارست گامپ ظرافت بیشتری داشته. لهجه آلابامایی او ممکنه در ابتدا کمی ناخوشآیند به نظر برسه، اما طولی نمیکشه که همه چیز در بازی او منعکس میشه. هنکس شخصیت انسانی رو بدون حیله و فریب نشون میده که به سختی قادر به درک مفهومی مانند شِر هستش. بازی هکس در این فیلم به معنای واقعی قابل توجس و میتونه یه کلاس بازیگری باشه.

رابین رایت بهترین عملکرد حرفه ای خودش رو دردوران بازیگریش نشون میده. او که به نظر میرسه دختری زخم خوردس، به عنوان هدف عشقی فارست بسیار قابل باور بازی میکنه. اما گری سینایس نیز به خوب از پس نقشش برآمده، در این فیلم تصویر او از یک ستوان قدرتمند به یه جانباز بی هویت تبدیل میشه. شور و رنجی که او به بخش های میانی فارست گامپ وارد میکنه، برخی از لحظه های ضعیف فیلم رو میسازه.

دیالوگ های معروف فیلم فارست گامپ

«مادر من همیشه می گفت: زندگی مثل جعبه شکلاته. شما هرگز نمیدونین که چه چیزی به دست میارین»
«شما باید بهترین کاری که خدا به شما داده‌رو انجام بدین»
«خدای عزیز، برایم یه پرنده بیاور! تا بتوانم خیلی دور پرواز کنم، خیلی دور از اینجا»
« هرگز اجازه نده کسی بهت بگه اونا بهتر از تو هستن»
«از کفش‌ های یه نفر خیلی چیزا میشه فهمید، کجا میرن؟ کجا رفتن؟ من کفش‌ های زیادی داشتم»

«اگر فکر کنی احمقی، پس احمقی!»

«مامان همیشه میگفت: مردن بخشی از زندگیه، ای کاش اینطور نبود»

«آیا تا به حال داخل یه قایق میگو رفتین؟ نه، اما من در یک قایق بزرگ شدم. به هر حال، میگو میوه دریاس. میتونین اون رو سرخ یا کباب کنین و باهاش میگو آناناس، میگو لیمو، میگو نارگیل، میگو فلفل، سوپ میگو، خورش میگو، سالاد میگو، میگو و سیب زمینی، همبرگر میگو، ساندویچ میگو و خیلی چیزای دیگه درس کنین»
«بوبا بهترین دوست من بود، و حتی میدونم که چنین فردی رو نمیتونین هر جایی پیدا کنین، بوبا قرار بود کاپیتان قایق بشه، اما در عوض، او در همان رودخانه تو ویتنام کشته‌شد»

«من و جنی مثل نخود فرنگی و هویج هستیم»

«من آدم باهوشی نیستم، اما میدونم عشق چیه»
«آیا تو هنوز عیسی مسیح رو پیدا کردی، فارست؟ نه ستوان تیلور، من نمیدونستم که قراره به دنبال اونم باشم!»
«من نمیدونم که آیا همه ما یه سرنوشت مجزا داریم، یا اینکه همه ما فقط یه حادثه مانند نسیم هوا هستیم؟. اما من فکر میکنم شاید هر دو باشه»

درباره کارگردان فیلم فارست گامپ

رابرت زمکیس در 14 مه 1952 در شیکاگو متولد شد. علاقه وی به فیلمسازی از دبیرستان شروع شد، به طوری که تونست فیلمی با دوربین 8 میلی متری بسازه. پس از دبیرستان، او در دانشگاه ایلینویای شمالی شرکت کرد، سپس به دانشکده سینما دانشگاه کالج کالیفرنیای جنوبی منتقل شد. وی در زمان حضور در مدرسه فیلمبرداری، موفق به دریافت جایزه اسکار دانشجویی شد.

در سال 1978 و در سن 26 سالگی، زمکیس اولین کارگردانی خودش رو با فیلمی به نام «می‌خواهم دستت را نگه دارم» تجربه کرد. با وجود بودجه کم، این اثر توانای زمکیس برای ساخت آثار اکشن با جلوه های ویژه رو نشون داد.

در سال 1985، زمکیس فیلم «بازگشت به آینده» رو ساخت. این فیلم که مایکل جی فاکس در آن بازی میکرد، بر روی نوجوانی متمرکز بود که به طور اتفاقی از یک ماشین زمان برای سفر به سال 1955 استفاده میکرد. این فیلم که یکی از اسکارهای بهترین جلوه های ویژه و تدوین صدا رو به دست آورد، نزدیک به 200 میلیون دلار در آمریکا فروش کرد.
به دلیل موفقیت، از این فیلم دو دنباله دیگه هم ساخته‌شد.. سه‌گانه‌ی بازگشت به آینده که بیشتر با نام زمکیس شناخته‌میشد، امروز به عنوان یکی از بزرگترین سه‌گانه‌های صنعت فیلمسازی در تاریخ در نظر گرفته‌میشه.

بعد از سه گانه بازگشت به آینده، زمکیس فارست گامپ رو در سال 1994 ساخت. این اثر همچنین موفقیت بزرگی در گیشه به دست آورد و نزدیک به 330 میلیون دلار در ایالات متحده فروش کرد. در مراسم اسکار نیز با برنده شدن شش جایزه، در برابر فیلم ها بزرگی مانند «پالپ فیکشن» و «رهایی از شاوشنک»، فیلم برتر سال لقب گرفت.

فیلم شناسی:

• می خواهم دستت را بگیرم (1978)
• بازگشت به آینده (1985)
• باز گشت به آینده قسمت ۲ (1989)
• بازگشت به آینده قسمت ۳ (1990
• فارست گامپ (1994)
• دورافتاده (2000)
• قطار سریع‌ السیر قطبی (2004)
• پرواز (فیلم ۲۰۱۲)
• متفقین (2016)

مشاهده‌ی سایر فیلم‌های سینما مرجانی در سایت عادل دمیرچی.